Για το Καπνισμα

13/12/2010 - 10:00

Γράφει ο Θαλής Π. Κουτούπης, Σύμβουλος Επικοινωνίας

Με την ευκαιρία του «καινούργιου» νόμου, περί καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος, είναι χρήσιμη μια περιληπτική ανασκόπηση για τους καλλιεργούμενους έντεχνα (στον Δυτικό Κόσμο, με μήτρα τις ΗΠΑ) εδώ και μισό αιώνα, μύθους γύρω από το κάπνισμα και την υγεία και η αποκάλυψη μερικών καλά κρυμμένων και αδιαμφισβήτητων αληθειών!

1. Η κατάχρηση του τσιγάρου βλάπτει σοβαρά την υγεία, όπως κάθε κατάχρηση, του ήλιου και του νερού (από τα οποία εξαρτάται η ζωή) συμπεριλαμβανόμενων, αφού δεν υπάρχει φυσική ή τεχνητή ΜΗ τοξική ουσία πάνω στον πλανήτη.

2. Το τσιγάρο πρέπει να μένει αυστηρά μακριά από τα παιδιά και τους ασθενείς.

3. Η Πολιτεία, το σχολείο και οι γονείς έχουν καθήκον να ενημερώνουν τα παιδιά και τους πολίτες, για τους κινδύνους, που τους απειλούν από την κατάχρηση του καπνίσματος.

4. Η Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να μεταχειρίζεται τους καπνιστές, ως πολίτες Β’ κατηγορίας, επιβάλλοντας μειωτικές διακρίσεις σε βάρος τους και κολλώντας πάνω τους ταμπέλες, ως «αμόρφωτους», «απολίτιστους», «αναίσθητους κοινωνικά», «εξαρτημένους βλάκες» και «λούμπεν».

5. Η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Επομένως, η Πολιτεία πρέπει να διασφαλίζει τα δικαιώματα τόσο των ΜΗ καπνιστών όσο και των καπνιστών.

6. Η εφεύρεση του «παθητικού καπνίσματος» (από τον κ. Δημήτρη Τριχόπουλο το 1981) έδωσε την ευκαιρία για μια σατανικά έξυπνη κίνηση των κατ’ επάγγελμα αντικαπνιστών, που την υιοθέτησαν αμέσως, προκαλώντας ένα τεχνητό παγκόσμιο κοινωνικό εμφύλιο πόλεμο. Είναι άλλος ένας κατασκευασμένος μύθος. Ένας μύθος, πάνω στον οποίο επενδύθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια, πείθοντας τους μη καπνιστές ότι, οι καπνιστές είναι -ούτε λίγο ούτε πολύ- οι δολοφόνοι τους, αφού, όπως έλεγε ο Λένιν «Όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται αρκετά συχνά, γίνεται αλήθεια»! Ο Ιπποκράτης, όμως, έλεγε ότι, όποιος μελετά μια ασθένεια, λαμβάνοντας υπόψη του μόνον ένα παράγοντα και όχι ολόκληρο το πλαίσιο και τον τρόπο ζωής του ασθενούς, «εξαπατάται και εξαπατά». Και αυτό ακριβώς κάνουν οι αντικαπνιστές. Εξαπατούν συνειδητά, γιατί όλες οι σχετικές έρευνες λαμβάνουν υπόψη τους μόνον ΕΝΑ παράγοντα και για το πρωτογενές κάπνισμα και για το «παθητικό». Αν ακολουθούσαμε τη στατιστική λογική των αντικαπνιστών, η Ελληνική Πολιτεία έπρεπε να μας ενθαρρύνει να καπνίζουμε ακόμη περισσότερο, γιατί ενώ είμαστε οι βαρύτεροι καπνιστές της Ευρώπης, έχουμε ένα από τα μακρύτερα φάσματα ζωής κι ένα πολύ χαμηλό δείκτη καρκίνων του πνεύμονα. Δεν είναι όμως έτσι, γιατί αν καπνίζαμε λιγότερο, θα ζούσαμε ακόμη περισσότερο και θα είχαμε λιγότερα περιστατικά πνευμονικού καρκίνου! Όσο για το παθητικό κάπνισμα αυτό καθ’ αυτό, ένας μη καπνιστής σ’ ένα μετρίως αεριζόμενο καπνικό περιβάλλον (όπου ο καπνός –ως γνωστόν- ανεβαίνει στο ταβάνι) πρέπει να παραμείνει ΕΚΑΤΟ ώρες συνεχώς, για να εισπνεύσει πίσσα και νικοτίνη, ισόποση με αυτή που περιέχεται σ’ ΕΝΑ τσιγάρο! Παράλληλα, επιστημονικές έρευνες, που αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει «παθητικό κάπνισμα», δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.

7. Τα μεγάλα «συμφέροντα» γύρω από το τσιγάρο δεν είναι οι καπνοβιομηχανίες, αλλά τα Κράτη. Οι πρώτες εισπράττουν μόλις το 6% (έξη) από κάθε πακέτο τσιγάρων και τα κράτη το 75-90%. Το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών π.χ. εισπράττει περί τα €3 δις κάθε χρόνο από τον φόρο (75%) μόνο των τσιγάρων, ενώ ο συνολικός φόρος επί του καπνού φτάνει το 120%.

8. Υπάρχουν τρεις ατράνταχτες αποδείξεις ως προς το ότι η προπαγάνδα των αντικαπνιστών είναι παραπλανητική και απολύτως αντιεπιστημονική. Βασικές επιστημονικές και αδιαμφισβήτητες αλήθειες θυσιάζονται συνειδητά στον βωμό της μάνητας των αντικαπνιστών.

Πρώτον, αποκρύπτουν το γεγονός ότι η βλάβη από την τοξικότητα είναι απολύτως και αναλόγως συνδεδεμένη με τη δόση, διακηρύττοντας ότι, ακόμη κι ένα τσιγάρο την ημέρα είναι βλαβερό! Όλοι μας μπορούμε π.χ. να παίρνουμε μια απειροελάχιστη δόση στρυχνίνης κάθε μέρα και να μην πάθουμε ποτέ τίποτα. Υποστηρίζουν ακόμη ότι, τα ελαφρά τσιγάρα είναι πιο βλαβερά από τα βαριά, όταν με βάση τις μετρήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τα δεύτερα περιέχουν έως και 15 φορές περισσότερες επιβλαβείς ουσίες!
Δεύτερον, αποκρύπτουν το γεγονός ότι, δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κλινική ή εργαστηριακή (και όχι στατιστική) απόδειξη αιτιώδους σχέσης καπνίσματος και καρκίνου. Δεν υπάρχει δηλαδή επιστημονική απόδειξη ότι, το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο. Σίγουρα βέβαια το κάπνισμα επιβαρύνει καρκινική προδιάθεση ή υπάρχοντα καρκίνο.
Τρίτον, δεν υπάρχει ούτε ΜΙΑ έρευνα, που να αποδεικνύει ότι η διαφήμιση επηρεάζει τη συνολική κατανάλωση καπνού, ενώ υπάρχουν δεκάδες έρευνες, που αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Το έντονο ενδιαφέρον της καπνοβιομηχανίας για τη διαφήμιση οφείλεται στην ανάγκη ενημέρωσης των καπνιστών για καινούργιους τύπους (κατά κανόνα λιγότερο βλαβερούς) και σήματα τσιγάρων και για το «μοίρασμα» της αγοράς μεταξύ τους. Εκτός από αυτό, η Συνθήκη της Ρώμης (Άρθρο 10) λέει ότι κάθε προϊόν, που κυκλοφορεί νόμιμα έχει αναφαίρετο δικαίωμα να διαφημίζεται, ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχει γνωματεύσει ότι, η ελευθερία του λόγου, εκτός από την πολιτική, τις ιδέες και την τέχνη, ισχύει και για την εμπορική διαφήμιση.

9. Το θέμα «κάπνισμα-υγεία» είναι πολιτικό και βαθιά υποκριτικό! Μικρή, αλλά αποκαλυπτική απόδειξη, το γεγονός ότι, όλοι οι έως σήμερα ελληνικοί σχετικοί νόμοι εξαιρούν από την απαγόρευση ορισμένες κατηγορίες καταστημάτων, όπου εκεί φαίνεται ο καπνός μεταλλάσσεται σε…αβλαβή! Αν πραγματικά ήθελαν να προστατεύσουν την υγεία μας, θα ανέβαζαν την τιμή του πακέτου στα €20! Τότε, όμως, θα σκότωναν την κότα που τους γεννάει χρυσά αυγά! Έτσι, υιοθετούν διεθνώς τη λογική της «ποτοαπαγόρευσης» και χρησιμοποιούν τις απαγορεύσεις, ως άλλοθι για την ανεπαρκέστατη πολιτική τους γύρω από τη δημόσια υγεία και πρόνοια, όταν π.χ. τα πολλαπλώς πιο βλαβερά κοινωνικά ναρκωτικά κυκλοφορούν σαν…τσίχλες!

10. Η απαγόρευση θα μειώσει τα φορολογικά έσοδα του Κράτους (που κυνηγάει το ευρώ με το τουφέκι) και -κυρίως- θα πλήξει καταστρεπτικά και, μάλιστα, σε περίοδο γενικής ύφεσης, εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίων επιχειρήσεων και επαγγελματιών, όπως π.χ. ταβέρνες, εστιατόρια, καφενεία, καφετέριες, μπαρ, βραδινά κέντρα ψυχαγωγίας και περίπτερα, με βέβαιο επακόλουθο την εκτίναξη της ανεργίας.

Η μόνη σωστή, δημοκρατική και αποτελεσματική λύση
Τα μέσα που χρησιμοποιεί η παγκόσμια αντικαπνιστική εκστρατεία στον Δυτικό Κόσμο είναι υποκριτικά, αντιδημοκρατικά και –κυρίως- ατελέσφορα. Η στρατηγική είναι εντελώς λανθασμένη. Το θέμα δεν είναι να πεισθεί ή να εξαναγκασθεί ο ενήλικας καπνιστής να κόψει ή να μειώσει το κάπνισμα, γιατί αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο και απαιτεί πάρα πολύ χρόνο και χρήμα, ενώ τα αποτελέσματα θα είναι πενιχρότατα. Όπως δήλωσε επίσημα η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρία, ενώ το 70% των καπνιστών θέλει να κόψει το κάπνισμα, μόνον το 5% το καταφέρνει, δηλαδή –με αναγωγή στο 100% των καπνιστών- μόνον ένα 3,5% θα είναι το τελικό κέρδος!

Η προσπάθεια επομένως πρέπει να επικεντρωθεί στα παιδιά και εφήβους, ηλικίας 10-18 ετών, με βασικό στόχο να ΜΗΝ αρχίσουν να καπνίζουν! Είναι αποδεδειγμένο ότι, η συντριπτική πλειονότητα όσων δεν άρχισαν να καπνίζουν σ’ αυτές τις ηλικίες, δεν κάπνισαν ποτέ! Πρόσφατες δε σχετικές έρευνες στην Ελλάδα δείχνουν ότι -δυστυχώς- όλο και μικρότερα σε ηλικία παιδιά μπαίνουν στη συνήθεια του τσιγάρου και ότι μόνον το 2% περίπου από αυτά, εξ αιτίας της διαφήμισης.

Αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ λοιπόν θέλουμε να λύσουμε ριζικά το πρόβλημα, η λύση είναι ΜΙΑ και βρίσκεται σε μια οργανωμένη, συστηματική, μακρόχρονη και συνεπή προσπάθεια, που θα έχει στόχο να αποτρέπει τα παιδιά να αρχίσουν να καπνίζουν.

Η εκστρατεία αυτή, εκτός από τα απαραίτητα στοιχεία της μακρόχρονης, αδιάκοπης συνέχειας και συνέπειας, θα έχει δυο άξονες:

1. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ
Επειδή, όπως είναι γνωστό, τα παιδιά μισούν και απορρίπτουν οποιαδήποτε νουθεσία προέρχεται από τους γονείς και τους δασκάλους τους (ιδιαίτερα όταν αυτοί είναι καπνιστές), η επικοινωνία δεν πρέπει να είναι «τρομακτική», «δασκαλίστικη» ή «γονεϊκή», αλλά ανάλαφρη, χαριτωμένη, παιχνιδιάρικη. Θα διακινείται, τόσο μέσα από τα σχολεία, όσο και από τα Μέσα Ενημέρωσης και θα απευθύνεται στα παιδιά ηλικίας (10-18 ετών), με βασικό μοχλό το διαδίκτυο και πρωταγωνιστή όλης της εκστρατείας τον «Άκαπνο», μια χαριτωμένη, συμπαθητική φιγούρα, που θα είναι ο «έξυπνος» και ο «μάγκας» της παρέας! Φιγούρα, που μπορεί να γίνει κουκλάκι, κονκάρδα, καπελάκι, μπλουζάκι, αυτοκόλλητο, παιχνίδι στο διαδίκτυο κ.λπ.

2. ΑΞΟΝΑΣ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΙΝΗΤΡΩΝ
Ο δεύτερος αυτός άξονας είναι και ο σημαντικότερος, γιατί πάντα τα έργα είναι πολύ πιο πειστικά από τα λόγια και θα βασίζεται στη γνωστή τακτική του «μαστιγίου και του καρότου». Με δυο λόγια, να δοθούν από την Πολιτεία κίνητρα και αντικίνητρα στα παιδιά, ώστε να μην αρχίζουν το τσιγάρο. Ο έλεγχος θα γίνεται με εξέταση αίματος (επίπεδο νικοτίνης), στο τέλος κάθε σχολικού έτους.

Μερικές ιδέες για τα κίνητρα και αντικίνητρα, που μπορούν σίγουρα να εμπλουτισθούν, είναι οι παρακάτω:

Αντικίνητρα – Όσα παιδιά καπνίζουν:
Θα απαγορεύεται να συμμετέχουν σε εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως τα Συμβούλια Τάξης και Σχολείου, οι εκδρομές, οι αθλητικές, μουσικές και θεατρικές ομάδες, η έκδοση σχολικών εντύπων κ.λπ.
Δεν θα δικαιούνται βραβείων (σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία) ή υποτροφιών (προκειμένου για ιδιωτικά σχολεία).
Θα αποβάλλονται δύο μέρες την πρώτη φορά, πέντε μέρες τη δεύτερη και οριστικά την τρίτη.

Κίνητρα – Όσα παιδιά ΔΕΝ καπνίζουν:
Θα παίρνουν ένα «Άκαπνο» λαχείο, με το οποίο θα συμμετέχουν, στο τέλος της σχολικής χρονιάς σε μια πανελλήνια κλήρωση με 5.000 συνολικά βραβεία, τα πρώτα χίλια από τα οποία θα είναι σημαντικά, όπως π.χ. αυτοκίνητα (για την τελευταία τάξη), ταξίδια, υπολογιστές, ποδήλατα, βιντεοπαιχνίδια, i-pods, skate boards, Mac Book Air, βιβλία, αθλητικά παπούτσια, εισιτήρια για παιδικά προγράμματα Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και παιδικά θέατρα κ.λπ. Πολλά από αυτά –αν όχι όλα- μπορούν να χρηματοδοτούνται από χορηγούς.
Προς εξέταση και συζήτηση τίθεται το θέμα της προσθαφαίρεσης ενός βαθμού από τη γενική βαθμολογία!
Σημειώνω ότι, η πρώτη απαγόρευση του καπνίσματος υπογράφηκε από τον…Όθωνα, το 1856. Από τότε, δεκάδες σχετικοί νόμοι και δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά που σπαταλήθηκαν σε «τρομοκρατικές» εκστρατείες, δεν έφεραν κανένα απολύτως αποτέλεσμα, σ’ ένα λαό, που –κακώς! – είναι πρωταθλητής στο κάπνισμα, με περίπου ένα στους δύο να είναι καπνιστής.

Καιρός είναι να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα «Υγεία – Τσιγάρο», δημοκρατικά και αποτελεσματικά, χωρίς να προκαλούμε βίαια οικονομικά και κοινωνικά εμφράγματα!

Πηγή: Εφημερίδα Διάγνωση

Σχετικά άρθρα

• Unique Post

Δημοσίευση από Polis, Βρίσκεται στις κατηγορίες Μύθοι & αλήθειες

Σχολιάστε το άρθρο