Παιδική πορνεία: Ας μην κλείνουμε άλλο τα μάτια…

04/02/2011 - 10:00

Γράφει η  Μαρία Τουρναβίτη  

Το δουλεμπόριο και η πορνεία δυστυχώς παρά τους νόμους και τα μέτρα πολλών χωρών δεν έχει μειωθεί. Αντιθέτως σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Ηνωμένων Εθνών, της Unicef και του Διεθνούς Οργανισμού για την Εργασία, τα τελευταία 40 χρόνια πάνω από 35 εκατομμύρια άνθρωποι εκ των οποίων η πλειοψηφία είναι παιδιά, “βυθίστηκαν” στη πορνεία.

Σύμφωνα με τη Unicef 1 εκατομμύριο παιδιά πωλούνται στην Ασία με σκοπό την πορνεία. Από αυτά το 50% πωλούνται από γνωστό και φιλικό πρόσωπο, το 40% πωλούνται από τις οικογένειες τους και το 10% από λοιπούς συγγενείς. Ο αριθμός των παιδόφιλων τουριστών υπολογίζεται ότι αποτελεί το 1% του συνολικού αριθμού των ταξιδιωτών.

Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό ECPAT οι πελάτες κατηγοριοποιούνται ως εξής :

-          Στους περιστασιακούς παιδόφιλους.

-          Στους καθ’ έξιν παιδόφιλους, οι οποίοι σκοπίμως επισκέπτονται χώρες όπου η παιδική πορνεία είναι αυξημένη και τα παιδιά είναι φτηνά.

-          Στους διεστραμμένους και βίαιους παιδόφιλους.

-          Τέλος είναι μια κατηγορία τουριστών οι οποίοι επ’ ευκαιρίας της

επισκέψεως τους στις συγκεκριμένες χώρες επιζητούν νέες εμπειρίες (όσο και αν αυτό το διεστραμμένο πράγμα μπορεί να ονομαστεί εμπειρία) δίχως ηθικούς φραγμούς και με καθαρή συνείδηση.

            Οι περισσότεροι πελάτες προέρχονται από την Ιαπωνία, τις Η.Π.Α., την Αυστραλία και από την πολιτισμένη Ευρώπη μας όπως Αγγλία, Γερμανία ακόμα και Ελλάδα. Το 57% ανήκουν στις ηλικίες 40-60 ετών. Μάλιστα παλαιότερα δημοσιογραφική έρευνα στη χώρα μας απέδειξε ότι 15.000 Έλληνες περίπου επισκέφθηκαν χώρες όπως η Ταϋλάνδη όπου είναι έντονη η παιδική πορνεία. Ανάμεσα σ’ αυτούς μπορεί να ήταν οι πατεράδες μας που μας αγκαλιάζουν ή οι σύζυγοί μας που αγκαλιάζουν τα παιδιά μας, οι συγγενείς μας που “ αγαπάνε” πολύ τα παιδιά. Αυτοί λοιπόν οι “σωστοί οικογενειάρχες” ή οι “πολιτισμένοι άνθρωποι”, ασελγούσαν πάνω σ’ αυτά τα παιδάκια, αγόρια και κορίτσια.

            Υπάρχουν ταξιδιωτικά γραφεία, που διοργανώνουν τα συγκεκριμένα αυτά ταξίδια στις συγκεκριμένες χώρες και υπόσχονται μεγάλη ποικιλία και συχνές εναλλαγές παιδιών κατά τη διάρκεια της παραμονής του. Ή βιομηχανία του “σεξ” έχει τεράστιο αντίκτυπο στην οικονομία της Ταϋλάνδης. Υπολογίζεται ότι διακινούνται πάνω από 4 δισεκατομμύρια$  συναλλάγματος ετησίως.

            Από τη στιγμή που το παιδί εισέρχεται στο οργανωμένο έγκλημα και περπατάει στους σκοτεινούς δρόμους της πορνείας, ο μέσος όρος ζωής του βάση στατιστικών είναι 8-10 χρόνια. Τα περισσότερα πεθαίνουν από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) ή από τις βιαιοπραγίες και τα βασανιστήρια ή κάποια άλλα αυτοκτονούν.

            Μιλάμε για αθώα μικρά παιδάκια, για αγγελουδάκια του Θεού που δεν πρόλαβαν καν να χαρούν τη πιο τρυφερή τους ηλικία, να παίξουν και να γελάσουν… Παιδάκια που δεν είναι ανεπτυγμένα οργανικά, δεν έχουν μεγαλώσει καν και ενώ θα έπρεπε να είναι στη ζέστη αγκαλιά της μητέρας τους, γίνονται έρμαιο και παιχνίδι στα χέρια του κάθε διεστραμμένου που η ίδια η μητέρα έστειλε τις περισσότερες φορές.

            Είναι τραγικό αν αναλογιστούμε ότι τα παιδιά αυτά εργάζονται σε μαγαζιά “βιτρίνες” όπως είναι αίθουσες μασάζ ή μπάρ που τραγουδάνε καραόκε και τους δίνουν ναρκωτικές ουσίες ή ακόμα τα ποτίζουν μέχρι τελικής πτώσεως αλκοόλ και αυτό βέβαια να έχει σαν αποτέλεσμα να πεθαίνουν σε λίγα χρόνια και από κύρωση του ήπατος εκτός από τους παραπάνω που αναφέραμε.

            Είναι φρικτό ακόμα να γίνεται παζάρι παιδιών και να πηγαίνουν οι άρρωστοι παιδόφιλοι να τα διαλέγουν, διότι περί αρρώστιας πρόκειται όταν λένε “Όσο πιο μικρό τόσο καλύτερο”. Τα περισσότερα όταν θα τα ρωτήσεις το όνομα τους θα σου απαντήσουν Try on, δηλαδή δοκίμασέ με.

            Πολλά είναι τα κορίτσια που υποβάλλονται σε επεμβάσεις συρραφής του παρθενικού υμένα αρκετές φορές διότι η παρθένα έχει μεγαλύτερη ζήτηση και φυσικά αποδίδει περισσότερα κέρδη στους μαστροπούς. Όσες δε έχουν την ατυχία (και δυστυχώς είναι αμέτρητες) να μείνουν έγκυες, οι προαγωγοί τους δεν τις οδηγούν στην άμβλωση. Περιμένουν να περάσει ο 9^ος μήνας κυήσεως τους και τις σκοτώνουν αμέσως μετά αφού γεννήσουν και πουλούν τα όργανα των νεογέννητων.

            Η πορνεία προκαλεί σημαντικά προβλήματα Δημόσιας Υγείας στη Ταϋλάνδη. Οι εκδιδόμενες γυναίκες έχουν μειωμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας με αποτέλεσμα να προκύπτουν προβλήματα τόσο στον τομέα της πρόληψης λόγω ελλιπούς ενημέρωσης για τα νοσήματα που σχετίζονται με τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, όσο και στον τομέα της θεραπευτικής παρέμβασης, καθώς η διάγνωση και η θεραπεία καθυστερούν. Οι πελάτες έχουν την επιμονή να μην χρησιμοποιούν μέτρα προφύλαξης γιατί από μόνοι τους θεωρούνται υγιείς.

Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα που έκανε ο υποψήφιος διδάκτωρ Β’ δερματολογικής κλινικής πανεπιστημίου Αθηνών, Ανάργυρος Κουρής, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, στις εκδιδόμενες γυναίκες παρατηρείται αυξημένη νοσηρότητα από Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα(ΣΜΝ), μεταξύ αυτών ΗΙV/AIDS και αυξημένο ποσοστό προβλημάτων από την ψυχική σφαίρα.

 Συγκεκριμένα:

Ενώ στον γενικό πληθυσμό ένα ποσοστό 38% θα νοσήσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του από κάποιο ΣΜΝ, στη περίπτωση των εκδιδόμενων γυναικών, το ποσοστό ανέρχεται στο 100%.Τα ΣΜΝ που ανευρίσκονται πιο συχνά, είναι τα οξυτενή κονδυλώματα  (ιός θηλώματος, HPV), οι γονοκοκκικές λοιμώξεις (Neisseria gonorrhoeae), το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα (Chlamydia frachomatis), ο έρπης των γεννητικών οργάνων, το μαλακό έλκος των γεννητικών οργάνων (αιμόφιλος ducreyi) η σύφιλη (treponema pallidum), διάφορες μυκητιάσεις, οι ιοί της ηπατίτιδας Β και C.

            Ο HIV ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στην Ταϋλάνδη το 1984, ωστόσο η καθυστέρηση στην λήψη μέτρων από τους αρμόδιους φορείς Δημόσιας Υγείας, οδήγησε στο να λάβει η λοίμωξη από τον ιό HIV διαστάσεις πανδημίας τα τελευταία χρόνια, Στον γενικό πληθυσμό παρατηρούνται δεκάδες χιλιάδες νέα κρούσματα κάθε χρόνο και η επίπτωση του υιού είναι 3,4% με αναλογία ανδρών – γυναικών.

Στις εκδιδόμενες γυναίκες ωστόσο η επίπτωση του HIV ανέρχεται στο 48%.

            Η διαβίωση σε συνθήκες εγκλεισμού, σε ένα έντονα στρεσσογόνο περιβάλλον χαρακτηρίζεται από απομόνωση, απόσυρση, αποξένωση, τρομερή ψυχολογική πίεση και οδηγεί σε πλήθος προβλημάτων από την ψυχική σφαίρα όπως είναι συναισθηματική κατάρρευση, αγχώδης διαταραχές. Κατάθλιψη, απόπειρες αυτοκτονίας κ.α.

            Έχουμε όλοι μας υποχρέωση να μην αποσιωπούμε στο φαινόμενο που λέγεται παιδική πορνεία, τα βλέπουμε, τ’ ακούμε, τα διαβάζουμε καθημερινά άλλα κανείς μας δεν κάνει τίποτα. Η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιού θεωρείται παιδικό αδίκημα, και τιμωρείται στην χώρα μας, ακόμα και αν η εγκληματική πράξη έχει διαπραχθεί σε άλλη χώρα.

            Γράφοντας το άρθρο αυτό σκεφτόμουνα καθ’ όλη τη διάρκεια : Τι λόγο ύπαρξης έχει ένας άρρωστος και διεστραμμένος που ασελγεί πάνω σε ένα μικρό παιδί; Κατά τη γνώμη μου καμία. Ας μη γίνουμε λοιπόν συνένοχοι τους. Ας μη κλείσουμε τα μάτια σε κάτι παρόμοιο που θα δούμε. Ας μη κλείσουμε τα αυτιά σε κάτι παρόμοιο που θα ακούσουμε. Αν θέλουμε να λεγόμαστε ακόμα άνθρωποι…

Σχετικά άρθρα

• Unique Post

Δημοσίευση από PolisPress, Βρίσκεται στις κατηγορίες Άρθρα της Πόλις

Σχολιάστε το άρθρο