Η Τουρκία δημοσιοποίησε θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό – Δεν παράγει έννομο αποτέλεσμα απαντά το ΥΠΕΞ

17/06/2025 - 07:23

Στη δημοσιοποίηση της δικής της εκδοχής, για το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό δημοσιοποίησε η Τουρκία την Δευτέρα, ως απάντηση στην κίνηση της Ελλάδας, που έγινε προ δύο μηνών. Μία κίνηση που είχε προαναγγελθεί και η Αθήνα περίμενε.

Το Υπουργείο Εξωτερικών απάντησε με μία σκληρή ανακοίνωση, σημειώνοντας ότι σε αντίθεση με τον ελληνικό χάρτη «ο τουρκικός χάρτης δεν έχει έρεισμα στο διεθνές δίκαιο, καθώς επιχειρεί να σφετεριστεί περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας, και δεν απευθύνεται σε διεθνή οργανισμό που επιβάλλει υποχρέωση ανάρτησης σχετικών χαρτών».

ΥΠΕΞ: Ο τουρκικός χάρτης δεν παράγει έννομο αποτέλεσμα

Σύμφωνα με τον Υπουργείο Εξωτερικών ο τουρκικός θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός για αυτό «δεν παράγει οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα και αποτελεί απλά μια αντανακλαστική αντίδραση κενή περιεχομένου».

Όπως επισημαίνεται «η Ελλάδα θα επιμείνει στην πολιτική αρχών που εφαρμόζει και καλεί την Τουρκία να μην προβάλλει μαξιμαλιστικούς ισχυρισμούς που ο καθένας καταλαβαίνει ότι είναι για εσωτερική χρήση και μόνο».

Η Αθήνα διαμηνύει τέλος «ότι θα προβεί στις δέουσες ενέργειες σε όλα τα διεθνή φόρα».

Η Τουρκία στο χάρτη που δημοσιοποίησε ακολουθεί τους ισχυρισμούς της όπως η τουρκική διπλωματία θέλει να ερμηνεύει την «μέση γραμμή», αγνοώντας οποιαδήποτε επήρεια για τα νησιά πέραν των έξι ναυτικών μιλίων αιγιαλίτιδας ζώνης.

Στον τουρκικό χάρτη απεικονίζονται και οι άδειες που έχουν δοθεί στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) για τη διεξαγωγή ερευνών.

Η ανακοίνωση της Τουρκίας

Στην ανακοίνωση της, με ημερομηνία 16 Ιουνίου 2025, η Άγκυρα επισημαίνει ότι «ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός της Δημοκρατίας της Τουρκίας, ο οποίος εκπονήθηκε υπό τον συντονισμό του DEHUKAM (Εθνικό Κέντρο για τη Θάλασσα και το Ναυτικό Δίκαιο) με τη συμβολή όλων των αρμόδιων φορέων και ενδιαφερόμενων μερών, δημοσιοποιήθηκε στις 16 Απριλίου 2025».

Ενημερώνει δε ότι «μετά την υποβολή του στην IOC-UNESCO για επίσημη καταχώριση, ο χάρτης έχει πλέον δημοσιευθεί στην πλατφόρμα MSPGlobal και είναι ανοιχτός στη διεθνή κοινότητα».

Υποστηρίζεται δε ότι αυτό το ορόσημο σηματοδοτεί την επίσημη αναγνώριση του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού της Τουρκίας και επιβεβαιώνει τη δέσμευση της Τουρκίας για τη βιώσιμη χρήση και διαχείριση των θαλάσσιων και παράκτιων περιοχών της σε παγκόσμιο επίπεδο».

Η ερμηνεία του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού από το DEHUKAM

Σε κείμενο με τίτλο «βασικά στοιχεία για τις θαλάσσιες περιοχές» του DEHUKAM, που εξηγεί το χάρτη η Τουρκία σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «είναι μια θαλάσσια χώρα που περιβάλλεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα, το Αιγαίο Πέλαγος και τη Μαύρη Θάλασσα. Η Θάλασσα του Μαρμαρά είναι μια εσωτερική θάλασσα της Τουρκίας που χωρίζει το ασιατικό από το ευρωπαϊκό τμήμα της χώρας».

Σημειώνει ότι τα χωρικά της ύδατα της χώρας «εκτείνονται έως 6 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο Πέλαγος και 12 ναυτικά μίλια στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Η Τουρκία έχει κηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) μόνο στη Μαύρη Θάλασσα και έχει καθορίσει τα σύνορά της με τις γειτονικές χώρες με συμφωνίες οριοθέτησης».

Επισημαίνει ακόμα ότι η Τουρκία «είναι συμβαλλόμενο μέρος σε περιφερειακές συμφωνίες για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπως η Σύμβαση για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και της Παράκτιας Ζώνης της Μεσογείου (Σύμβαση της Βαρκελώνης) και η Σύμβαση για την Προστασία της Μαύρης Θάλασσας από τη Ρύπανση (Σύμβαση του Βουκουρεστίου».

Σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς «οι περιοχές του χάρτη θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού υποδεικνύουν ζώνες υλοποίησης έργων και δεν συνεπάγονται απαραίτητα κρατική δικαιοδοσία».

Η αναφορά σε απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου

Αναφέρεται ακόμα στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου του 1976 (Ηπειρωτική Υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου) αναφέροντας ότι αυτή «ορίζει στην παράγραφο 28 ότι «οι περιοχές της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας (στο Αιγαίο Πέλαγος) … είναι εξ ορισμού περιοχές που … πρέπει να θεωρούνται από το Δικαστήριο ως αμφισβητούμενες περιοχές, και ως προς τις οποίες η Τουρκία διεκδικεί επίσης δικαιώματα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης». Κατά συνέπεια, τα σύνορα στον χάρτη θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού σχετικά με τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέραν των χωρικών υδάτων στην Αιγαία Θάλασσα αντιπροσωπεύουν τη μέση γραμμή μεταξύ της τουρκικής και της ελληνικής ηπειρωτικής χώρας, έως ότου συναφθεί συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας».

Τουρκία και κατεχόμενα

Αναφορά γίνεται και στη «Συμφωνία Οριοθέτησης της Ηπειρωτικής Υφαλοκρηπίδας μεταξύ της Τουρκίας και της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)», την οποία η Άγκυρα υπέγραψε με το ψευδοκράτος το 2011 και όπως υποστηρίζεται – στο πλαίσιο πάντα των προσπάθειας της Άγκυρας να επιβάλει τα τετελεσμένα της κατοχής «καθορίζει τα όρια της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο μερών στην Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύοντας την υποστήριξη της Τουρκίας προς τα θαλάσσια δικαιώματα και τις δραστηριότητες εξερεύνησης πόρων της «ΤΔΒΚ»».

Το τουρκολιβυκό μνημόνιο

Η Άγκυρα επικαλείται και το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο υποστηρίζοντας «η Συμφωνία Οριοθέτησης των Θαλάσσιων Συνόρων μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης, που υπογράφηκε το 2019, με στόχο τον καθορισμό των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας τους στην Ανατολική Μεσόγειο, βασίζεται σε διεθνείς νομικές αρχές. Σύμφωνα με αυτά, τα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία ασκεί ab initio και ipso facto κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, εκπροσωπούνται όπως έχουν δηλωθεί στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) με επιστολή της 18ης Μαρτίου 2020 (A/74/757). Οι θαλάσσιες περιοχές δικαιοδοσίας μεταξύ της Τουρκίας και της Συρίας αντιπροσωπεύουν τα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, όπως έχουν δηλωθεί στον ΟΗΕ σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».

Επισημαίνεται ακόμα ότι «τα εν λόγω όρια και περιοχές δεν αντιπροσωπεύουν σε κανένα σημείο το θαλάσσιο πλευρικό όριο μεταξύ της Τουρκίας και της Συρίας, το οποίο υπόκειται σε οριοθέτηση».

Οι διαφωνίες με την Ελλάδα

Στο κείμενο στην ιστοσελίδα για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της Τουρκίας σημειώνεται ότι «υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τα θαλάσσια όρια στο Αιγαίο Πέλαγος καθώς και στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία έχει συνάψει συμφωνίες οριοθέτησης θαλάσσιων συνόρων με τη Λιβύη και την ΤΔΒΧΚ».

Υπογραμμίζεται ακόμα ότι «τα θαλάσσια όρια του Αιγαίου δεν έχουν οριοθετηθεί με την Ελλάδα· ως εκ τούτου, η ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο διαφοράς μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας, ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών. Η Συμφωνία της Βέρνης του 1976, η οποία αποτελεί συμβατικό έγγραφο που θεσπίζει κανόνες και ισχύει για το Αιγαίο Πέλαγος, προβλέπει ότι η Τουρκία και η Ελλάδα αναλαμβάνουν να απέχουν από οποιαδήποτε πρωτοβουλία ή πράξη σχετικά με την αιγαιοπελαγίτικη υφαλοκρηπίδα που θα μπορούσε να διαταράξει τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση της διαφοράς οριοθέτησης, η οποία αποτελεί ένα από τα αλληλένδετα ζητήματα στο Αιγαίο. Η Τουρκία τονίζει την ανάγκη εξεύρεσης δίκαιης λύσης στις διαφορές σχετικά με τα θαλάσσια σύνορα, με βάση τις αρχές της ισότητας, όπως αυτές προσδιορίζονται στη σχετική διεθνή νομολογία. Τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν οριοθετηθεί πλήρως, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες που έχουν καταβληθεί στο παρελθόν. Ως εκ τούτου, τα όρια των χωρικών υδάτων μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν καθοριστεί».

Το Αιγαίο και τα νησιά

«Στο Αιγαίο», σύμφωνα πάντα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς «υπάρχουν πολυάριθμα μικρά νησιά, νησίδες και ύφαλοι, η κυριότητα των οποίων δεν έχει παραχωρηθεί στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες. Τα περισσότερα από αυτά τα γεωγραφικά στοιχεία δεν είναι κατοικήσιμα και δεν έχουν οικονομική ζωή. Στις θαλάσσιες ζώνες όπου υπάρχουν τα προαναφερθέντα μικρά νησιά, νησίδες και βράχοι, τα θαλάσσια σύνορα αντανακλούν μόνο τα χωρικά ύδατα της χερσαίας επικράτειας και δεν αντανακλούν απαραίτητα τα όρια των περιοχών κυριαρχίας. Τα σύνορα αυτά στον χάρτη δεν μπορούν να θεωρηθούν ως προώθηση ή συναίνεση σε οποιαδήποτε αξίωση δικαιοδοσίας. Επιπλέον, τα θαλάσσια πλευρικά όρια μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν οριοθετηθεί πλήρως, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες που έχουν καταβληθεί στο παρελθόν. Ως εκ τούτου, τα θαλάσσια πλευρικά όρια μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν απεικονίζονται».

Τα Στενά

Καταλήγοντας η Άγκυρα επισημαίνει ότι «το νομικό καθεστώς των τουρκικών στενών, που περιλαμβάνουν το στενό της Κωνσταντινούπολης, τη Θάλασσα του Μαρμαρά και το στενό της Τσανάκαλε, διέπεται κατά κύριο λόγο από τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936 σχετικά με το καθεστώς των στενών. Η σύμβαση αυτή παρέχει στην Τουρκία τον έλεγχο των στενών και ρυθμίζει τη διέλευση των πολεμικών και εμπορικών πλοίων, εξασφαλίζοντας την ελευθερία διέλευσης των εμπορικών πλοίων σε καιρό ειρήνης, ενώ επιτρέπει στην Τουρκία να περιορίζει τη διέλευση πολεμικών πλοίων υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Η Θάλασσα του Μαρμαρά, η οποία βρίσκεται εξ ολοκλήρου εντός του εδάφους της Τουρκίας και συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με το Αιγαίο Πέλαγος, χαρακτηρίζεται ως εσωτερική θάλασσα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Ως εσωτερική θάλασσα, η Τουρκία ασκεί πλήρη κυριαρχία επί της Θάλασσας του Μαρμαρά».

Η ελληνική ανακοίνωση

Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα με μία κοινή ανακοίνωση του ΥΠΕΞ και του Υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος στις 16 Απριλίου 2025 είχε δημοσιοποιήσει τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Μία κίνηση για την Αθήνα ιδιαίτερα σημαντική, αφού για πρώτη φορά που αποτυπώνονταν σε επίσημο ρυθμιστικό κείμενο της Ε.Ε. τα απώτατα δυνητικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Δηλαδή της πλήρους επήρειας της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες.

Στο Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που είχε ανακοινώσει η Ελλάδα οι θαλάσσιες περιοχές που αποτυπώνονταν στον χάρτη, συμπεριλαμβάνουν τις ελληνοϊταλικές συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ του 1977 και του 2020 και την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του 2020, ενώ συμπίπτουν με τα όρια που απορρέουν από τον νόμο 4001/2011.

Προσεγμένο λεκτικό

Η Αθήνα είχε προσέξει ιδιαίτερα το λεκτικό τονίζοντας πως «σε ό,τι αφορά μη οριοθετημένες περιοχές, αποτυπώνεται η μέση γραμμή που καθορίζει το εξωτερικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μέχρι τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές».

Υπογράμμιζε δε ότι «η διαδικασία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών έχει διαφορετικό αντικείμενο από τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, ο οποίος αφορά τη διαδικασία με την οποία οι αρμόδιες αρχές των κρατών-μελών αναλύουν και οργανώνουν τις ανθρώπινες δραστηριότητες στις ανωτέρω θαλάσσιες περιοχές για την επίτευξη των οικολογικών, οικονομικών και κοινωνικών στόχων».

Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός δεν είναι ΑΟΖ

Και σημείωνε ότι «ο χάρτης που αποτυπώνει τον ελληνικό Θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό δεν συνιστά οριοθέτηση ΑΟΖ».

Τότε η ελληνική πλευρά διευκρίνιζε ακόμα πως «η επέκταση των χωρικών υδάτων έως τα 12 ναυτικά μίλια είναι αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας που απορρέει από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Είναι ένα δικαίωμα για την άσκηση του οποίου η Ελλάδα επιφυλάσσεται όταν και όπως το κρίνει εθνικά συμφέρον με βάση τους κανόνες που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο».

Και υπογράμμιζε ότι ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός και η εξειδίκευση του με χάρτη αποτελεί αποτύπωση των δραστηριοτήτων σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της χώρας – όχι άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Επισημαίνοντας πως η κυριαρχία δεν είναι αντικείμενο σχεδιασμού. Προϋπάρχει και δεν επηρεάζεται από αυτόν.

Adblock test (Why?)

Πηγή: in.gr

Σχετικά άρθρα

Δημοσίευση από AutoPolis, Βρίσκεται στις κατηγορίες Πολιτική