«ΠΗΤΕΡ ΠΑΝτα Παιδί»: Στις πρόβες της νέας παιδικής παράστασης των Patari Project που μεταμορφώνουν ένα κλασικό παραμύθι σε σύγχρονο θέαμα

04/11/2024 - 06:28

Όπως και να έχει φανταστεί κανείς τον αγαπημένο ήρωα Πήτερ Παν, όποιο σκηνικό και να έχει σχεδιάσει με το μυαλό του, ο ήρωας αυτός και η συγκινητική του ιστορία αποτελούν ένα μικρό θαύμα της λογοτεχνίας. Η ιστορία του μικρού αγοριού που προσγειώνεται στη Χώρα του Ποτέ, κόσμος ονειρεμένος, μέσα του νιώθεις παντοδύναμος, είναι δημιουργία του Σκωτσέζου συγγραφέα Τζέιμς Μάθιου Μπάρι (J.M. Barrie), πρωτοπαρουσιάστηκε το 1904 και έχει παραμείνει δημοφιλές σε πολλές λογοτεχνικές παραλλαγές αλλά και θεατρικές μεταφορές και διασκευές.

Μπορούμε να μεγαλώσουμε χωρίς να χάσουμε το παιδί μέσα μας; Μπορούμε να μεγαλώσουμε διατηρώντας ζωντανό τον ενθουσιασμό για τη ζωή σα μια μικρή φλογίτσα πάθους διαρκώς αναμμένη οδηγό μας σε όποιο μονοπάτι της ακολουθήσουμε;

Την ιστορία του Πήτερ Παν πήρε στα χέρια της η ομάδα Patari Project και με τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Σοφίας Πάσχου μάς προτείνει φέτος μια φρέσκια και καινοτόμο προσέγγιση στο κλασικό αυτό έργο. Ο ευφυής τίτλος του έργου: ΠΗΤΕΡ ΠΑΝτα Παιδί.

Επιστρατεύοντας το χιούμορ, η Σοφία Πάσχου, γνωστή για τη δημιουργική της ικανότητα να αναδεικνύει τις πιο κρυμμένες πτυχές των ιστοριών, φέρνει μια νέα προοπτική στη φανταστική Χώρα του Ποτέ, εστιάζοντας στους χαρακτήρες και τις σχέσεις τους. «Πρόκειται για την ιστορία του Πέτρου Πανόπουλου, ένα παιδί αρκετά καταπιεσμένο που ζει στο τώρα με το μπαμπά του, έχει χάσει την μητέρα του πριν από λίγο καιρό. Με τη φαντασία του θα βρεθεί μακριά σε μια χώρα, στη χώρα του Ποτέ. Και εκεί όμως θα συναντήσει προβλήματα», θα μου αναφέρει η Σοφία Πάσχου όταν θα τη συναντήσω σε μια από τις πρόβες τους λίγο πριν την πρεμιέρα.

Σε αυτή την όμορφα αναδιασκευασμένη ιστορία οι ρόλοι είναι πολυεπίπεδοι, πολυπρόσωποι αφηγούνται δύο ιστορίες, το εδώ και το εκεί εγκιβωτισμένες σε μια συνθήκη που αποσκοπεί να αναδείξει εύστοχα ζητήματα που απασχολούν σήμερα τους εφήβους και αγγίζουν τις προβληματικές των οικογενειακών σχέσεων. Το σχολικό bullying, οι απαιτήσεις και προκλήσεις της μονογονεϊκής οικογένειας, η απώλεια, η μοναξιά του εφήβου, εύστοχα μασκαρεμένα πίσω από την απολαυστική ιστορία που ξετυλίγεται πάνω στη σκηνή.

Ο Πέτρος Πανόπουλος, το αγόρι με τα κατάλευκα μαλλιά στην πραγματικότητά του, στο παρόν του εισπράττει διαρκώς τον χλευασμό των συμμαθητών του, ενώ βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο των κουτσομπολιών των γυναικών της γειτονιάς. Ο πατέρας του, ένας γονιός μόνος, θλιμμένος από την προσωπική του απώλεια, ίσως κάποτε να ήταν τρυφερός και γελαστός, αλλά τώρα η πίκρα τον έχει σμιλέψει, μοιάζει μαραζωμένος. Άκαμπτος στις θέσεις του, λίγο απόμακρος και παρά την αγάπη που υπάρχει ακόμη, δυσκολεύεται να κατανοήσει τον μικρό γιο του.

«Είναι η μάχη του μικρού με το μεγάλου. Του παιδιού με τον ενήλικα που έχει ξεχάσει πως ήταν όταν εκείνος ήταν παιδί και πλέον ζει διαρκώς μα τα πρέπει και τα μη», θα μου πει η Σοφία Πάσχου.

Έτσι ο Πέτρος με όχημα τη φαντασία του θα φτιάξει ένα δικό του κόσμο. Εκεί όπου οι ψίθυροι της αρχαίας προφητείας για ένα παιδί με λευκά μαλλιά που θα γίνει ο σωτήρας τους από την σκληρότητα του Κάπτεν Χουκ, του δυνάστη των θαλασσών τους, ο Πέτρος θα νιώσει παντοδύναμος, έχει πολλούς φίλους, συναντά πειρατές, γοργόνες, κροκόδειλους και ζει ανεπανάληπτες περιπέτειες. Εδώ ο Πέτρος μπορεί να κρυφτεί από τα προβλήματά του και πετώντας μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, θα ανακαλύψει τον εαυτό του.

Ένα λιτό σκηνικό, διαρκώς σε κίνηση για τους σκοπούς της αφήγησης, μια σκηνική φιλοσοφία που αποτελεί το DNA της ομάδας σε όλες τις προηγούμενες παραγωγές των Patari Project, συνδυασμένο για πρώτη φορά με την τεχνολογία. Eντυπωσιακά video mapping και video-προβολές από τα Μαύρα Γίδια δημιουργούν επί σκηνής νέους εντυπωσιακούς χώρους, τοπία και επίπεδα πρόσληψης άλλοτε στο βυθό και άλλοτε στους εξωτικούς χώρους της ονειρεμένης χώρας των χαμένων παιδιών. Τα μοναδικά ηχοτοπία του Νίκου Γαλενιανού αλλά και η ζωντανή μουσική επί σκηνής, πρωτότυπη σύνθεση του ίδιου, συνθέτουν μια παράσταση που αναμφίβολα θα λατρευτεί.

 

«Η ταυτότητά μας είναι να παίζουμε σε περιορισμένους χώρους, κάτι που δεν ήθελα να εκλείψει. Τα χαμένα παιδιά στην Χώρα του Ποτέ κρέμονται στα δέντρα, το καράβι του Χουκ υπάρχει αλλά ουσιαστικά αυτούς τους ρόλους επιτελεί μια σκάλα», θα αναφέρει στην κουβέντα μας η Σοφία Πάσχου και εγώ απολαμβάνω τις διαρκείς μεταμορφώσεις των σκηνικών άλλοτε με την σωματική κίνηση, άλλοτε με απλές περιστροφές της σκάλας και άλλοτε με τις εντυπωσιακές προβολές. Όλοι οι ηθοποιοί επί σκηνής, διηγούνται την ιστορία με κύριο όχημα τα σώματα και τις φωνές τους. Ουσιαστικά και ανθρώπινα.  

Το παρόν, η πραγματικότητα, ένας τοίχος, θλιβερός, μοναχικός και δύσκολος, μια ανηφόρα που πασχίζεις να δαμάσεις, με θλιβερές, μουντές ταπετσαρίες και την εικόνα της μητέρας κρεμασμένη στον τοίχο, μόνιμη υπενθύμιση της απώλειας.

Και ενώ εγώ τα βλέπω όλα να μοιάζουν με μια καλοκουρδισμένη μηχανή, ολόκληρη παραγωγή τέλεια συντονισμένη και τη Σοφία Πάσχου να φροντίζει για όλες τις μικρές λεπτομέρειες, μπορώ να φανταστώ τις προκλήσεις μέχρι να φτάσουν εδώ.

«Ήταν ένα πολύ μεγάλο εγχείρημα. Έχουμε να κάνουμε με ένα μεγάλο μύθο και αρχικά οι μόνες μου σταθερές για το έργο ήταν πως ήθελα ο Πήτερ Παν να είναι το αγόρι με τα λευκά μαλλιά και ο πατέρας του να είναι ο Κάπτεν Χουκ. Το εγχείρημα χρωστάει την ολοκλήρωσή του σε αυτή τη σπουδαία ομάδα που είχα. Οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί στον αυτοσχεδιασμό, απολαμβάνουν να δημιουργούν ενώ οι συνεργάτες έχουν δώσει τον καλύτερό τους εαυτό», θα μοιραστεί η Σοφία Πάσχου.

Μέσα στο ανακαινισμένο Θέατρο Κνωσός, οι Patari Project μεταμορφώνουν άλλο ένα κλασικό παραμύθι σε σύγχρονο θέαμα που συνδυάζει το θέατρο, τη μουσική και την κίνηση, δημιουργώντας μια ζωντανή και δυναμική εμπειρία. Μια παιδική παράσταση φροντισμένη, με φαντασία, χιούμορ και φρεσκάδα δίχως διδακτισμούς βασισμένη σε ένα κείμενο που δεν φοβάται να αναμετρηθεί με τα μεγάλα, τα σημαντικά, τα σπουδαία έχοντας διαρκώς στην καρδιά της το παιδί, κυριολεκτικά και μη.

 

Info:

«ΠΗΤΕΡ ΠΑΝτα Παιδί» | Από τις 3 Νοεμβρίου στο Θέατρο Κνωσός

Adblock test (Why?)

Πηγή: elculture

Σχετικά άρθρα

• Όλα όσα είδαμε στο πρώτο διήμερο του 30ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (1.000)
• Η Κατερίνα Φωτεινάκη μοιράζεται το Ημερολόγιο Προβών για την μουσική παράσταση «Ταρώ του Οδυσσέα» (1.000)
• Musical Snapshots: “The Black Album” – Σαν σήμερα κυκλοφόρησε ο δίσκος των Metallica που δίχασε κοινό και κριτικούς (1.000)
• Ανταπόκριση από το 47ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας – Tελετή έναρξης και οι πρώτες εντυπώσεις  (1.000)
• Ο Μάρκος Γέττος μοιράζεται το Ημερολόγιο Προβών για την «Τελευταία απολογία του Νίκου Κοεμτζή» (1.000)

Δημοσίευση από AutoPolis, Βρίσκεται στις κατηγορίες Πολιτισμός και Ψυχαγωγία

Σχολιάστε το άρθρο